Υψηλή αρτηριακή πίεση: τι να κάνετε αν έχετε αρτηριακή υπέρταση;

Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι ένας λόγος για να επισκεφτείτε έναν καρδιολόγο

Η αρτηριακή πίεση είναι ένας πολύ σημαντικός δείκτης της ζωτικής δραστηριότητας και της κατάστασης του σώματός μας. η υγεία και η ευημερία ενός ατόμου εξαρτώνται από αυτό. Ας μάθουμε τι είναι και γιατί είναι απαραίτητο να το παρακολουθούμε.

Αρτηριακή πίεση (ΑΠ)- Αυτή είναι η πίεση του αίματος στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων. Η καρδιά λειτουργεί σαν αντλία στο σώμα μας, αντλώντας αίμα μέσω των αγγείων και διατηρώντας την αρτηριακή πίεση.

Η εκτύπωση χωρίζεται σε δύο τύπους:

  1. Συστολική (πάνω)Πίεση – αντανακλά τη μέγιστη δύναμη που ασκεί το αίμα στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων τη στιγμή της συστολής του καρδιακού μυός, όταν το αίμα απελευθερώνεται από την κοιλία στο αγγείο. Η φυσιολογική συστολική αρτηριακή πίεση είναι μεταξύ 120 και 140 mmHg. Τέχνη.
  2. Διαστολική (κατώτερη)Πίεση – η πίεση του αίματος στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων τη στιγμή της χαλάρωσης της καρδιάς (η περίοδος μεταξύ των συσπάσεων) αντανακλά την αντίσταση των αιμοφόρων αγγείων. Φυσιολογικά είναι 85-90 mmHg. Τέχνη.

Αυτοί οι δείκτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της λειτουργίας της καρδιάς και των ασθενειών της.

Υψηλή αρτηριακή πίεση και υψηλή αρτηριακή πίεση: ποια είναι η διαφορά;

Αρτηριακή υπέρταση (AH)είναι ένα σύνδρομο με αυξημένη αρτηριακή πίεση πάνω από τις οριακές τιμές. Μπορεί να είναι συμπτωματικό, που σημαίνει ότι προκαλείται από μια αιτία που μπορεί να εξαλειφθεί. Ή είναι ένα σύμπτωμα της ιδιοπαθούς υπέρτασης (HD), που ονομάζεται επίσης υπέρταση.

Υπέρταση ή ιδιοπαθής υπέρταση (HD)είναι μια χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από επίμονη, συνεχή αύξηση της αρτηριακής πίεσης που δεν έχει εμφανείς αιτίες. Ανιχνεύεται αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης μεγαλύτερη από 140 mm Hg. Τέχνη. και διαστολική αρτηριακή πίεση πάνω από 90 mm Hg Άρθ. , καταγράφηκαν τουλάχιστον δύο ιατρικές εξετάσεις. Στο 90% των περιπτώσεων, η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι η αιτία της υπέρτασης.

Μια διαρκής, μακροπρόθεσμη αύξηση της αρτηριακής πίεσης εξαρτάται από αλλαγές σε τρεις αιμοδυναμικές παραμέτρους:

  • αύξηση της συνολικής περιφερικής αγγειακής αντίστασης (TPVR).
  • αύξηση της καρδιακής παροχής (CO).
  • αύξηση του όγκου του κυκλοφορούντος αίματος στην κυκλοφορία του αίματος (CBV).

Με την ταυτόχρονη αύξηση του όγκου του αίματος που εκτοξεύεται και την αντίσταση της αγγειακής κλίνης, τα νευρικά κέντρα στον εγκεφαλικό φλοιό που είναι υπεύθυνα για την κίνηση του αίματος δεν ρυθμίζουν πλέον φυσιολογικά τον αγγειακό τόνο. Αυτό οδηγεί σε σπασμούς σε μικρά αιμοφόρα αγγεία και, ως αποτέλεσμα, σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Στην υψηλή αρτηριακή πίεση, επηρεάζονται συχνά τα όργανα-στόχοι: καρδιά, νεφροί, εγκέφαλος, βασικά αγγεία, μεγάλα αγγεία.

Εάν παρατηρήσετε αύξηση της αρτηριακής σας πίεσης, θα πρέπει να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια. Η θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης πραγματοποιείται κυρίως από καρδιολόγους, αλλά οι γενικοί ιατροί ή οι γενικοί ιατροί μπορούν επίσης να θεραπεύσουν ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση.

Διάγνωση πονοκεφάλων

Για τη διάγνωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης, ο γιατρός πρέπει:

  • Μέτρηση αρτηριακής πίεσης (καταγραφή υψηλής αρτηριακής πίεσης >140/90 mm Hg Άρθ. τουλάχιστον δύο ιατρικές εξετάσεις).
  • συλλογή ιστορικού ζωής και παραπόνων·
  • φυσική εξέταση (εξέταση, μέτρηση του ύψους και του βάρους του ασθενούς, ακολουθούμενη από υπολογισμό του ΔΜΣ και της περιφέρειας μέσης).
  • κρούση των καρδιακών ορίων.
  • Ακρόαση καρδιακών ήχων.

Εργαστηριακή έρευνα:

  • κλινική εξέταση αίματος;
  • χημεία αίματος?
  • γενική ανάλυση ούρων.

Μέθοδοι ενόργανης έρευνας:

  • ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ);
  • Doppler σάρωση;
  • ακτινογραφια θωρακος;
  • Υπερηχογράφημα νεφρών και επινεφριδίων.
  • 24ωρη παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης και ΗΚΓ.

Πρόσθετες μέθοδοι:

  • προσομοίωση ακραίων καταστάσεων.
  • υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα?
  • CT/MRI νεφρών, επινεφριδίων, εγκεφάλου.
  • αγγειογραφία;
  • Στεφανιογραφία.

Συνιστάται επίσης η επίσκεψη σε οφθαλμίατρο (για έλεγχο του πίσω μέρους του ματιού) και νευρολόγο.

Πώς να μετρήσετε σωστά την αρτηριακή πίεση

Για να είναι σωστή και ακριβής η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, πρέπει να ακολουθήσετε μερικούς κανόνες:

  1. Οι προγραμματισμένες μετρήσεις λαμβάνονται δύο φορές την ημέρα: πρωί και βράδυ.
  2. Η μέτρηση πρέπει να γίνεται σε ήσυχο περιβάλλον. Για καλύτερα αποτελέσματα, συνιστάται να καθίσετε ήσυχα για 5 λεπτά πριν ξεκινήσετε τη μέτρηση.
  3. Η μέτρηση γίνεται 2 ώρες μετά το φαγητό.
  4. Μην καταναλώνετε νικοτίνη, αλκοόλ ή καφέ 30 λεπτά πριν τη λήψη της αρτηριακής σας πίεσης.
  5. Αφαιρέστε αντικείμενα που εφαρμόζουν σφιχτά από τον ώμο και εκθέστε το χέρι.
  6. Αποφύγετε δραστηριότητες πριν από τη μέτρηση.

Κατά τη διάρκεια της μέτρησης:

  • μη μιλάς;
  • Πάρτε μια άνετη θέση.
  • Τοποθετήστε τα πόδια σας στο πάτωμα, μην σταυρώνετε τα πόδια σας.
  • Τοποθετήστε τη μανσέτα της αρτηριακής πίεσης 2-3 cm πάνω από τον αγκώνα.
  • Τοποθετήστε το χέρι σας σε μια επιφάνεια. Συνιστάται το χέρι να βρίσκεται στο ύψος της καρδιάς.

Μπορείτε να μετρήσετε την πίεση με μηχανικό ή ηλεκτρονικό τονόμετρο.

Εάν έχετε ηλεκτρονικό πιεσόμετρο, θα χρειαστεί να τοποθετήσετε την περιχειρίδα στον αγκώνα σας και να πατήσετε το κουμπί λειτουργίας. Το ίδιο το τονόμετρο αντλεί αέρα στην περιχειρίδα και μετρά την πίεση. αυτό δεν διαρκεί περισσότερο από 1 λεπτό. Τα αποτελέσματα της μέτρησης εμφανίζονται σε μια ειδική οθόνη στο σώμα του τονομέτρου.

Εάν μετράτε την πίεση με μηχανικό τονόμετρο, θα χρειαστείτε και φωνενδοσκόπιο. Τοποθετήστε τη μανσέτα στον ώμο σας και ακουμπήστε το φωνενδοσκόπιο 1-2 cm προς τα κάτω στο εσωτερικό του αγκώνα σας. Χρησιμοποιώντας μια ειδική μπάλα που είναι προσαρτημένη στην περιχειρίδα, αντλήστε αέρα για να συμπιέσετε τη βραχιόνιο αρτηρία. Συνιστώμενη έγχυση αέρα 210 mmHg. Τέχνη. Στη συνέχεια ξεφουσκώστε αργά τη μανσέτα χρησιμοποιώντας μια ειδική βαλβίδα. Αυτή τη στιγμή, ακούστε προσεκτικά τους ήχους στο σετ μικροφώνου-ακουστικού στηθοσκοπίου και δείτε τους αριθμούς στον επιλογέα. Ο πρώτος ρυθμός που ακούτε είναι η συστολική (κορυφαία) πίεσή σας. Ο τελικός ρυθμός είναι η διαστολική (χαμηλότερη) πίεση. Μπορεί να υπάρχει διαφορετικός αριθμός χτυπημάτων μεταξύ του πρώτου και του τελευταίου χτυπήματος, τα οποία σταδιακά εξαφανίζονται.

Ποια πίεση θεωρείται υψηλή;

Κάθε άτομο έχει το δικό του πρότυπο αρτηριακής πίεσης. αυτός είναι ένας μεμονωμένος δείκτης. Για κάποιους ανθρώπους είναι συνήθως πάντα χαμηλός, ενώ για άλλους μπορεί να είναι πάντα υψηλός. Ταυτόχρονα, ο άνθρωπος αισθάνεται υπέροχα και τίποτα δεν τον ενοχλεί. Ωστόσο, πιστεύεται ότι η συστολική αρτηριακή πίεσηπάνω από 140 mm Hg. - Πρόκειται για υψηλή αρτηριακή πίεσηγια κάθε άτομο. Από την τιμή του 140, τα συστήματα και τα όργανα του σώματος αρχίζουν να υποφέρουν, αν και η ευημερία του ατόμου αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι φυσιολογική.

Τύποι υψηλής αρτηριακής πίεσης

Η αρτηριακή υπέρταση μπορεί να είναι είτε ανεξάρτητη ασθένεια είτε να αναπτυχθεί στο πλαίσιο της υπάρχουσας παθολογίας:

  • πρωταρχικό (ουσιώδες)η αρτηριακή υπέρταση αναπτύσσεται σταδιακά και δεν υπάρχουν παθολογίες που προκαλούν αύξηση της πίεσης.
  • δευτερογενής (συμπτωματική)Αρτηριακή υπέρταση: Η αιτία της αύξησης της αρτηριακής πίεσης σε αυτή την περίπτωση είναι ασθένειες ή βλάβες σε όργανα/συστήματα που εμπλέκονται στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Παράγοντες κινδύνου: γιατί αυξάνεται η αρτηριακή πίεση

Τα αίτια της υψηλής αρτηριακής πίεσης δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητά, αλλά υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη της νόσου. Χωρίζονται σε μεταβλητές, τις οποίες μπορεί να επηρεάσει ο άνθρωπος και σε μη μεταβλητές, που δεν μπορούν να αλλάξουν και χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της πρόγνωσης και της πορείας της νόσου.

Αμετάβλητος:

  1. Ηλικία: Ο επιπολασμός της υψηλής αρτηριακής πίεσης αυξάνεται με την ηλικία.
  2. Φύλο: Οι άνδρες υποφέρουν από υψηλή αρτηριακή πίεση πιο συχνά από τις γυναίκες.
  3. Κληρονομικότητα: Ο κίνδυνος υπέρτασης διπλασιάζεται εάν οι γονείς σας υπέφεραν από υψηλή αρτηριακή πίεση.

Τροποποιητικός:

  1. Παχυσαρκία κατά ΔΜΣ ή κεντρική παχυσαρκία κατά την περίμετρο της μέσης.
  2. Διαταραχές του μεταβολισμού του λίπους, δηλ. H. αυξημένη πρόσληψη χοληστερόλης.
  3. Έλλειψη φυσικής δραστηριότητας.
  4. Ψυχολογικό στρες και κοινωνική στέρηση.
  5. Υπερβολική κατανάλωση αλατιού.
  6. Κατάχρηση αλκοόλ και κάπνισμα.
  7. Επιβλαβείς συνθήκες εργασίας.

Συμπτώματα αρτηριακής υπέρτασης

Πολλοί ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να μην έχουν συμπτώματα. Τα συμπτώματα που σχετίζονται με την υψηλή αρτηριακή πίεση είναι μη ειδικά και μπορούν επίσης να παρατηρηθούν σε άλλες ασθένειες:

  • Πονοκέφαλο;
  • δύσπνοια;
  • πόνος στο στήθος;
  • ρινορραγίες?
  • υποκειμενική ζάλη?
  • Πρήξιμο;
  • πρόβλημα όρασης;
  • αίσθημα θερμότητας?
  • Ιδρώτας;
  • Παλίρροια.

Εάν ένας ασθενής έχει τα αναφερόμενα συμπτώματα, κατά την εξέταση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πιθανότητα διαγνωσμένης υπέρτασης. Συνιστάται η λήψη πλήρους ιατρικού και οικογενειακού ιστορικού για την εκτίμηση της οικογενειακής προδιάθεσης για υψηλή αρτηριακή πίεση και καρδιαγγειακές παθήσεις.

Εάν εμφανίσετε ξαφνικά σημαντική αύξηση αυτών των συμπτωμάτων, πιθανότατα πρόκειται για υπερτασική κρίση.

Υπερτασική κρίση (HC)είναι μια σοβαρή ασθένεια που σχετίζεται με σημαντική αύξηση της αρτηριακής πίεσης (έως 180-240 mm Hg) και οξεία βλάβη στα όργανα-στόχους. Είναι συχνά απειλητικό για τη ζωή και απαιτεί άμεση εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα.

Τα συμπτώματα του GC περιλαμβάνουν πολύ έντονους πονοκεφάλους, εφίδρωση, ρίγη, ναυτία, έμετο, απώλεια συνείδησης, θόλωση της συνείδησης, δυσκολία στην ομιλία και αίσθημα δύσπνοιας.

Βαθμός υπέρτασης

Ανάλογα με το επίπεδο της αρτηριακής πίεσης, η υψηλή αρτηριακή πίεση χωρίζεται σε 3 βαθμούς:

  • 1 βαθμός. Σε αυτόν τον βαθμό, η αρτηριακή πίεση δεν ανεβαίνει πάνω από 160/100 mmHg. Τέχνη. Σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχουν επιπλοκές και δεν υπάρχουν ενδείξεις βλάβης του οργάνου-στόχου.

  • 2 βαθμοί. Η διαστολική αρτηριακή πίεση είναι μεταξύ 180 και 200 mmHg. Άρθ. και η συστολική αρτηριακή πίεση είναι 115-125 mm Hg. Τέχνη. Σε αυτό το στάδιο, η συχνότητα και η σοβαρότητα των υπερτασικών κρίσεων αυξάνεται και η βλάβη στα όργανα-στόχους εμφανίζεται χωρίς κλινικές εκδηλώσεις και βλάβη των λειτουργιών τους:

    • Καρδιά: σημάδια υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας.

    • Αγγεία: αθηρωματικές πλάκες σε μεγάλα αγγεία.

    • Αμφιβληστροειδής: βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία, στένωση των αρτηριδίων.

    • Νεφρά

  • 3 μοίρες. Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται σταθερά πάνω από 200/125 mm Hg. Οι κρίσεις είναι δύσκολο να αντέξουν, η βλάβη συμβαίνει σε πολλά όργανα και συστήματα οργάνων με κλινικά συμπτώματα και λειτουργικές διαταραχές:

    • Καρδιά: στηθάγχη, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, προοδευτική καρδιακή ανεπάρκεια.

    • Νεφρά: σημάδια χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας.

    • Αγγειακά: ανατομικό ανεύρυσμα αορτής, σημεία αρτηριακής απόφραξης.

    • Αμφιβληστροειδής: αιμορραγίες του βυθού, οίδημα θηλών, ατροφία οπτικού νεύρου.

    • Εγκέφαλος: εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλοπάθεια.

Πώς να μειώσετε την αρτηριακή πίεση στο σπίτι

Εάν έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση στο σπίτι, υπάρχουν διάφοροι τρόποι να τη μειώσετε:

  1. Βαθιές ανάσες. Αναπνεύστε αργά και βαθιά για 5 λεπτά. Για να το κάνετε αυτό, πάρτε μια άνετη θέση (κατά προτίμηση ξαπλωμένη), τοποθετήστε το ένα χέρι στο στήθος σας και το άλλο στο στομάχι σας. Κλείστε τα μάτια σας και χαλαρώστε όσο το δυνατόν περισσότερο. Πάρτε πέντε βαθιές αναπνοές και μετά κρατήστε την αναπνοή σας για οκτώ έως δέκα δευτερόλεπτα. Η εκπνοή γίνεται επίσης σε πέντε μπάρες. Επαναλάβετε αυτές τις ασκήσεις αναπνοής για 5 λεπτά.
  2. Ζεστό ποδόλουτρο. Γεμίστε έναν νεροχύτη ή μια μπανιέρα με ζεστό νερό και βυθίστε τα πόδια σας σε αυτό για 10 λεπτά. Η θερμότητα κάνει τα αγγεία στα κάτω άκρα να διαστέλλονται και το αίμα να ρέει στα πόδια - αυτό μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της πίεσης.
  3. Τσάι με μέντα, βάλσαμο λεμονιού ή κράταιγο.

Φάρμακα που βοηθούν επειγόντως στη μείωση της αρτηριακής πίεσης:

  • αναστολείς διαύλων ασβεστίου.
  • αναστολείς ΜΕΑ;
  • Βήτα αποκλειστές.

Πώς αντιμετωπίζετε την υψηλή αρτηριακή πίεση;

Ο στόχος της θεραπείας είναι:

  • Επίτευξη στόχου επιπέδου αρτηριακής πίεσης κάτω από 140/90 mm Hg. ;
  • Μείωση του κινδύνου επιπλοκών και βλαβών στα όργανα-στόχους.

Μη φαρμακευτική αγωγή:

  1. Μείωση παχυσαρκίας και έλεγχος βάρους.
  2. Εγκαταλείψτε τις κακές συνήθειες: μειώστε την κατανάλωση αλκοόλ, σταματήστε το κάπνισμα.
  3. Περιορισμός της πρόσληψης αλατιού, λιπών και εύπεπτων υδατανθράκων. Αυξημένη απορρόφηση καλίου, ασβεστίου, μαγνησίου.
  4. Αύξηση της φυσικής δραστηριότητας: αερόβια σωματική δραστηριότητα για 30-40 λεπτά 3-4 φορές την εβδομάδα.

Φαρμακοθεραπεία(Οι κατηγορίες φαρμάκων και οι δόσεις επιλέγονται αποκλειστικά από τον θεράποντα ιατρό):

  1. Διουρητικά:

    • Ταινία;
    • θειαζίδη;
    • εξοικονόμηση καλίου?
    • σε συνδυασμό.
  2. Β αποκλειστές:

    • καρδιοεκλεκτική?
    • όχι καρδιοεκλεκτική.
  3. Ανταγωνιστές ασβεστίου:

    • διυδροπυριδίνες;
    • φαινυλαλανίνες;
    • Βενζοθειαζεπίνες.
  4. αναστολείς ΜΕΑ.

  5. ανταγωνιστές υποδοχέα ΑΤ II.

  6. Α-αναστολείς.

πρόληψη

ΠρωταρχικόςΠρόληψη – επιρροή σε τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου: περιορισμός της κατανάλωσης αλατιού, εξάλειψη κακών συνηθειών, μείωση σωματικού βάρους (ΔΜΣ δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 25 kg/m²), πρόληψη σωματικής αδράνειας, μείωση ψυχοσυναισθηματικού στρες.

ΔευτερεύωνΠρόληψη – επίτευξη και διατήρηση του επιπέδου-στόχου της αρτηριακής πίεσης μέσω μακροχρόνιας ιατρικής παρακολούθησης, παρακολούθησης της συμμόρφωσης του ασθενούς με συστάσεις για αλλαγές στον τρόπο ζωής, λήψη αντιυπερτασικών φαρμάκων, παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας και της ανεκτικότητάς τους.

πρόβλεψη

Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι αδύνατη η πλήρης αποκατάσταση από την αρτηριακή υπέρταση. Ωστόσο, η αρτηριακή πίεση μπορεί να ελεγχθεί με φαρμακευτική αγωγή, επιβραδύνοντας την εξέλιξη της υπέρτασης και των επιπλοκών και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής και την ευημερία. Εάν αναζητήσετε έγκαιρα ιατρική βοήθεια και ακολουθήσετε όλες τις συστάσεις του θεράποντος ιατρού, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάλειψης κακών συνηθειών και της τακτικής λήψης φαρμάκων, ο ασθενής μπορεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Διαφορετικά, η ασθένεια εξελίσσεται γρήγορα και η ποιότητα ζωής υποβαθμίζεται σημαντικά.