Υπέρταση: αιτίες, συμπτώματα, έκταση, θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης

Ένας καρδιολόγος μετρά την αρτηριακή πίεση ενός ασθενούς για τη διάγνωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Η υπέρταση, ή με άλλα λόγια η αρτηριακή υπέρταση, είναι μια ιατρική κατάσταση που αναφέρεται σε μια σταθερή αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Πρόκειται για μια ασθένεια που πλήττει όλο και περισσότερο όχι μόνο τους ηλικιωμένους, αλλά και τους νεότερους.

Περίπου το 35% του πληθυσμού αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα πριν από την ηλικία των 50 ετών. Άτομα άνω των 65 ετών έχουν συμπτώματα στο 60% των περιπτώσεων. Εάν η νόσος εμφανιστεί σε μικρότερη ηλικία, πιθανότατα σχετίζεται με δυσλειτουργία των νεφρών ή έλλειψη μαγνησίου στον οργανισμό.

Η αρτηριακή υπέρταση είναι σύμπτωμα πολλών χρόνιων ασθενειών. Επιπλέον, προκαλεί την ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής προσβολής και του εγκεφαλικού. Μια ασθένεια που δεν αντιμετωπίζεται οδηγεί σε επιπλοκές στη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου για την υψηλή αρτηριακή πίεση

Ανάλογα με την αιτία της υψηλής αρτηριακής πίεσης, υπάρχουν:

  • πρωτοπαθής υπέρταση?
  • δευτερογενής ή συμπτωματική.

Η πρωτοπαθής υπέρταση είναι μια χρόνια νόσος που εκδηλώνεται κυρίως με αυξημένη αρτηριακή πίεση. Σε αυτή την περίπτωση, τα συμπτώματα δεν σχετίζονται με την πορεία της νόσου. Συμπτωματικό – προκαλείται από μια συγκεκριμένη ασθένεια. Τα συμπτώματα μπορούν να εξαλειφθούν εξαλείφοντας την υποκείμενη αιτία.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι η αιτία σε περίπου 85% των περιπτώσεων. Αυτή η διάγνωση γίνεται εάν δεν βρέθηκαν άλλες παθολογίες κατά την εξέταση του ασθενούς. Οι λόγοι περιλαμβάνουν επίσης:

  • Νεφρικές παθήσεις - πολυκυστική νόσο, νεφροπάθεια, πυελονεφρίτιδα.
  • Διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος - σχηματισμός όγκων στα επινεφρίδια, στο πάγκρεας, υπερβολική δραστηριότητα του θυρεοειδούς αδένα.
  • βλάβες αορτής?
  • η υπερβολική κατανάλωση αλμυρών τροφίμων και καθαρού αλατιού.
  • συνέπειες μολυσματικών και ιογενών ασθενειών ·
  • ορμονικές ανισορροπίες?
  • συναισθηματική υπερφόρτωση.

Ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται η αρτηριακή υπέρταση δεν είναι πλήρως κατανοητός. Ωστόσο, οι παράγοντες κινδύνου που προκαλούν την εκδήλωση υπέρτασης έχουν μελετηθεί καλά. Αυτά περιλαμβάνουν:

  • Κληρονομικότητα - εάν έχετε έναν ή περισσότερους συγγενείς εξ αίματος με τη νόσο, ο κίνδυνος εμφάνισης συμπτωμάτων αυξάνεται.
  • Ηλικία – Άτομα άνω των 60 ετών είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν αυτή την πάθηση από ό, τι οι νεότεροι.
  • Φύλο – Τα συμπτώματα είναι πιο συχνά στους άνδρες παρά στις γυναίκες.
  • χαμηλή δραστηριότητα - ο καθιστικός τρόπος ζωής οδηγεί στην ανάπτυξη της νόσου.
  • υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης που προκαλούνται από στρες ή υπερδιέγερση.
  • Παχυσαρκία ή υπέρβαρο – τα περιττά κιλά επιβαρύνουν ολόκληρο το σώμα.
  • σακχαρώδης διαβήτης;
  • Καπνός;
  • εθισμός στο αλκοόλ?
  • υψηλά επίπεδα γλυκόζης και χοληστερόλης στο αίμα.

Η λήψη ορισμένων κατηγοριών φαρμάκων, όπως τα από του στόματος αντισυλληπτικά, αυξάνει επίσης τον κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης. Οι αναφερόμενοι παράγοντες κινδύνου οδηγούν σε σταδιακή στένωση των αιμοφόρων αγγείων και παρεμπόδιση της ροής του αίματος. Αυτή η κατάσταση προκαλεί ενεργή εργασία της καρδιάς με πρόσθετο φορτίο, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Συμπτώματα και στάδια υψηλής αρτηριακής πίεσης

Σε πολλές περιπτώσεις, οι ασθενείς δεν παρατηρούν την εμφάνιση αυξημένης αρτηριακής πίεσης. Τα πρώτα συμπτώματα της υπέρτασης μπορούν να ανιχνευθούν μόνο κατά την εξέταση για άλλο λόγο. Όταν εμφανιστούν συμπτώματα, αυτά είναι κοινά σημάδια όπως πονοκέφαλος, γρήγορος καρδιακός παλμός και ζάλη. Στη συμπτωματική αρτηριακή υπέρταση είναι σημαντικά ελαφρύτερες.

Τα σημάδια της υψηλής αρτηριακής πίεσης σε άνδρες και γυναίκες είναι παρόμοια:

  1. Υπνική άπνοια, κακή ποιότητα ύπνου, υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, ροχαλητό, κακή συγκέντρωση, απώλεια μνήμης.
  2. Δυσκοιλιότητα, δίψα, μυϊκή αδυναμία, υπερβολική παραγωγή ούρων.
  3. Πονοκέφαλος, υπερβολική εφίδρωση, γρήγορος καρδιακός παλμός.
  4. Καμπούρα στο λαιμό, ραγάδες, μειωμένος μεταβολισμός υδατανθράκων.
  5. Υποθυρεοειδισμός ή θυρεοτοξίκωση.
  6. Αίσθημα κρύου στα χέρια και τα πόδια, πόνος κατά τη διάρκεια δραστηριότητας και σωματικής καταπόνησης, αιμορραγία από τη μύτη.
  7. Αδυναμία, επιδείνωση της γενικής κατάστασης.

Η ανάπτυξη της υψηλής αρτηριακής πίεσης συνήθως χωρίζεται σε βαθμούς ή στάδια. Υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι:

  1. Στάδιο ΙΔεν υπάρχουν ορατές βλάβες οργάνων ή εκδηλώσεις της νόσου. Μπορεί να εμφανιστούν μικρές επιδράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα. Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από αύξηση της πίεσης στα 180/105 mm Hg. Τέχνη.
  2. Στάδιο II.Παρατηρείται ασυμπτωματική βλάβη οργάνων που σχετίζεται με υπέρταση. Οι ασθενείς σημειώνουν αύξηση της πίεσης έως και 200/115 mm Hg. Τέχνη.
  3. Στάδιο III.Παρουσία κλινικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της νεφρικής νόσου, σακχαρώδη διαβήτη με βλάβη οργάνων. Το επίπεδο πίεσης σε αυτή την περίπτωση φτάνει τα 230/130 mmHg. Τέχνη. Είναι πολύ δύσκολο να μειώσετε αυτήν την πίεση μόνοι σας και χωρίς ιατρική βοήθεια.

Ανάλογα με το στάδιο της υπέρτασης, η βαρύτητα των συμπτωμάτων ποικίλλει.

Επιπλοκές της υψηλής αρτηριακής πίεσης

Εάν η υπέρταση δεν αντιμετωπιστεί και τα συμπτώματα εξαλειφθούν μόνο με φαρμακευτική αγωγή, η νόσος οδηγεί σε αύξηση του όγκου της αριστερής κοιλίας - υπερτροφία. Σε αυτή την περίπτωση, οι αρτηρίες δεν μπορούν να τροφοδοτήσουν την καρδιά με αρκετό όγκο και θρεπτικά συστατικά. Το αποτέλεσμα είναι η έλλειψη οξυγόνου και η στεφανιαία νόσος. Οι μη αντιμετωπισμένες συνέπειες οδηγούν σε καρδιακή προσβολή.

Το πιο επικίνδυνο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε ένα άτομο με αρτηριακή υπέρταση είναι ένα εγκεφαλικό. Με την ταχεία και ενεργό ανάπτυξη της υψηλής αρτηριακής πίεσης, τα νεφρά υποφέρουν επίσης και μπορεί στη συνέχεια να αναπτυχθεί νεφρική ανεπάρκεια.

Επιπλέον, η δομή του αμφιβληστροειδούς του ματιού διαταράσσεται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό οδηγεί σε επιδείνωση ή απώλεια της όρασης.

Διάγνωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης

Μια ομάδα γιατρών διαγιγνώσκει και θεραπεύει την υψηλή αρτηριακή πίεση. Περιλαμβάνει θεραπευτή, καρδιολόγο και ειδικούς. Ο κίνδυνος της αρτηριακής υπέρτασης είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές σε άλλα όργανα και ιστούς. Σε αυτή την περίπτωση, στη θεραπεία θα πρέπει να συμμετέχουν νεφρολόγος, ενδοκρινολόγος, οφθαλμίατρος και άλλοι γιατροί.

Για τους ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με τη νόσο, η πρώτη γραμμή θεραπείας είναι να προσδιοριστεί η υποκείμενη αιτία της υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Στο ραντεβού, ο γιατρός θα πάρει πρώτα ένα ιατρικό ιστορικό και θα εξετάσει τα συμπτώματα του ασθενούς. Επιπλέον, θα εξετάσει το οικογενειακό ιστορικό για να αποκλείσει ή να επιβεβαιώσει έναν κληρονομικό παράγοντα. Ο ειδικός διενεργεί αντικειμενική εξέταση και καθορίζει το ύψος, το σωματικό βάρος και την καταλληλότητά τους για την ηλικία.

Η εργαστηριακή διάγνωση της υπέρτασης περιλαμβάνει τις ακόλουθες εξετάσεις:

  1. Γενική ανάλυση αίματος.
  2. Γενική ανάλυση ούρων.
  3. Επίπεδα γλυκόζης.
  4. Το προφίλ των λιπιδίων.
  5. Κρεατινίνη.
  6. Ουρικό οξύ.
  7. ΗΚΓ.
  8. Υπερηχογράφημα καρδιάς.

Επιπλέον, ανάλογα με την πολυπλοκότητα της κατάστασης και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της νόσου, ο γιατρός μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει πιο σύνθετες παρεμβάσεις.

Θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης

Ανεξάρτητα από τον βαθμό κινδύνου εμφάνισης αρτηριακής υπέρτασης και την ηλικία του ασθενούς, ο γιατρός συνταγογραφεί υποχρεωτική μείωση της αρτηριακής πίεσης. Κανονικά ο δείκτης πρέπει να είναι κάτω από 140/90 mmHg. Τέχνη. Η επίτευξη αυτής της τιμής μειώνει τον κίνδυνο επιπλοκών. Το σχέδιο θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας του ασθενούς, του σταδίου ανάπτυξης της νόσου και της αιτίας εμφάνισής της.

Η γενικά αποδεκτή τακτική για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι η λήψη φαρμάκων που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση ή τη σταθεροποίηση της αρτηριακής πίεσης. Το μάθημα συνήθως διαρκεί περίπου 2-3 εβδομάδες και πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη εξειδικευμένων ειδικών. Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και τη γενική κατάσταση του ασθενούς. Τα φάρμακα για την υψηλή αρτηριακή πίεση συνταγογραφούνται μόνο από γιατρό μετά από πλήρη εξέταση του ασθενούς.

Η προσέγγιση της μη φαρμακευτικής θεραπείας στοχεύει στην αλλαγή του τρόπου ζωής, στον καθημερινό έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και στην ομαλοποίηση της ψυχοσυναισθηματικής κατάστασης του ατόμου.

Πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης

Στα πρώτα εμφανή σημάδια της υψηλής αρτηριακής πίεσης, θα πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό. Η ανάπτυξη της νόσου μπορεί να προληφθεί κάνοντας κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής. Η πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνει:

  1. Κόψτε το κάπνισμα και την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
  2. Διατήρηση της ισορροπίας του νερού. Ένα άτομο πρέπει να πίνει 30 ml καθαρού πόσιμου νερού ανά 1 κιλό υγιούς βάρους κάθε μέρα. Για παράδειγμα, η απαίτηση σε νερό ενός άνδρα 70 κιλών είναι 2100 ml.
  3. Μειώστε την κατανάλωση αλατιού και τα υπερβολικά αλμυρά τρόφιμα.
  4. Δίαιτα για υψηλή αρτηριακή πίεση. Θα πρέπει να συμπεριλάβετε όσο το δυνατόν περισσότερα εμπλουτισμένα τρόφιμα στη διατροφή σας: λαχανικά, βότανα, φρούτα, ξηρούς καρπούς, δημητριακά. Δεν συνιστάται η παράλειψη γευμάτων.
  5. Προπονηθείτε καθημερινά. Ένα σωστά επιλεγμένο πρόγραμμα προπόνησης και γυμναστική για την υψηλή αρτηριακή πίεση βοηθούν στην ενδυνάμωση των μυών και των αιμοφόρων αγγείων. Οι ειδικοί δεν συνιστούν στους υπερτασικούς ασθενείς να συμπεριλαμβάνουν το γρήγορο τρέξιμο ή την προπόνηση με μπάρα ή αλτήρες στις καθημερινές τους δραστηριότητες.

Η έγκαιρη ανίχνευση σημείων υπέρτασης και η έγκαιρη διαβούλευση με έναν γιατρό μπορεί να αποτρέψει μη αναστρέψιμες συνέπειες. Δεν πρέπει να κάνετε αυτοθεραπεία ή να συνταγογραφείτε χάπια για την υψηλή αρτηριακή πίεση. Μόνο ένας ικανός ειδικός είναι σε θέση να προσδιορίσει την αιτία, να δημιουργήσει μια σύνδεση μεταξύ ασθενειών και να συνταγογραφήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο θεραπείας.